ARKADAŞ...

Evet arkadaş;kim olduğumu, ne olduğumu Nerden gelip, nereye gittiğimi sen öğrettin bana 
Elimden tutup, karanlıktan aydınlığa sen çıkardın 
Bana yürümeyi öğrettin yeniden 
El ele ve daima ileriye 
Bir gün. 
Bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile 
Biliyorum, hiçbir zaman ayrı değil yollarımız 
Ve aynı yolda yürüdükçe 
Gün gelir ellerimiz yine dostça birleşir 
Ayrılsak bile kopamayız....


Bu müthiş sözler üzerine ne söylenebilir ki? Modern zamanlarda dostluk mu kaldı diye serzenişimizi haklı kılıyor.. Kimse birbirini dinlemiyor ki artık! Konuşma sırası bana ne zaman gelecek telaşı herkeste.. Ruhlar birbirine değmiyor; hep teğet geçiyor.. Arkadaşlık, dostluk mesajlarla yürütülen bir hal aldı:( Ne kadar da yüzeysel her şey tanrımmm...